چند خط دل نوشته به ياد شهيد عباس بابايي نوشتم كه انرا از همين جا به اين شهيد بزرگوار تقديم ميكنم
اميد است كه ياد اين عزيزان در دل ها جاويد بماند


شهيداني چون عباس بابايي با پرواز بر دل بلند آسمان معرفتي چون نور حقيقت يافتند و بر چشم بلند اسمان كلمه اي را افريدند كه بلندي اسمان را در خود گم كرد و مشق و چراغي بر راه ما شد مشقي كه با هر بار خواندن ان از دل و جان درسهايي سراسر از ايمان گرفتيم 
 انان درس دفاع را به نسل انقلاب هديه كردند 
 اري هديه كردند به نسلي كه شهيدان و خون شهيدان را گرامي تر از جان ميدانند و به راه انان استوارند
 عباس جان،
 درس نور و ، روشنايي،
 ما فرزندان انقلابي هستيم كه نور پروازت روشنگر راه شبهايمان خواهد بود نوري كه هرگز بي فروغ  نمي ماند و راهي كه هرگز پاياني نخواهد داشت


عباس جان تو شوق پرواز را فهميدي
 كه با بالهاي بلند ايمانت پريدي


اسمان بلند را به زير پر گرفتي
راه شهادت را تو از سر گرفتي


ان زمان كه اخرين پروازت سر گرفت
گوشه ي چشمت هزاران خورشيد در بر گرفت


به اشك شوق چشمان اخرين پروازت
درياي شهادت نغمه ي خروش مي نوازد


راه ما راه امام حسين(ع) سرور و سالار  شهيدان است راهي كه هيچ گاه پاياني نخواهد داشت

متن ارسالی از: آقای جابر حاتم زادی